மழை

காலம் காலமாகவே

கேட்டபோது பெய்ததில்லை

மழை

பருவகாலத்தில் மக்கள்

பூசை செய்து பயத்தோடும்

பக்தியோடும் வழிபட்டாலும்

பெய்வதில்லை

மாரியம்மன் வழிபாடும்

மழையை வேண்டிதான்

வழக்கமானது போலும்

பெய்ய ஆரம்பித்த்தால்

அடைமழையாய்

அடித்து கொட்டும்

குடிசைகள் மூழ்கி

குடியிருப்புகள் அபாய

பகுதிகளாகும்

ஒலிப்பான்

வாகன ஓட்டிகள்
காதுகளற்ற ஜீவன்கள்
எப்போதும்

ஒலிப்பான்களில்
கை வைத்துக்கொண்டே
பயணம்

இயந்திரங்களின்
இரைச்சலோடு
ஒலிப்பான்களும்

காதுகளைக் கிழிக்கும்
ஒலியோடு கண்மூடி
ஓட்டம்

அலரும் சத்தத்தில்
ஆடிப்போகும் உடல்
அசுரத் தழுவல்

காதுகளைத் துளைத்து
மூலையை கசக்கி
நரம்புகளை அழுத்தும்

எரிச்சலில் எல்லாம்
இழந்த வெருப்பு
ஏறும் குருதி அழுத்தம்

வண்டிகளைப் பார்த்தாலே
வருவது எமனோ என
நெஞ்சம் குமுரும்

பேரிரைச்சல் புத்தியை
பேதலிக்க வைத்து
பேச்சை நிறுத்தும்

கழத்து வலிக்க
காதுகள் கிழிய
கண்களை மறைக்கும்

ஒலிப்பான்கள்
உயிர் குடிக்கும்
கருவிகளாய்

பாரதியே புறப்பட்டு வா புதுவைக்கு

புதுமைகளைப் பாடிய
பாரதிப் புலவா
புறப்பட்டு வா நீ
புதுவைக்கு உடனே

ருஷ்யப் புரட்சியை
வரவேற்ற பாவலா
ஈழப் புரட்சிக்கு
எழுதிட நீ வா

இமயம் குமரியை
இணைத்திட நினைத்தவா
எங்கள் காவிரிக்கு
இழுத்து வா கங்கையை

காக்கைக்கு அரிசியை
படைத்த கவிஞனே
கால்வயிறு நிரம்பாதவர்
கவலைகளைப் பாட வா

துலுக்கரைத் தோழராய்
தோள்பற்றிய பாவலா
துயருறும் குஜராத்
தோழரைக் காக்க வா

யேசுவை பாடலில்
ஏற்றிய கவிஞனே
எரிந்திடும் ஒரிசாவை
எழுந்து அணைக்க வா

அதிரும் பறையொலியில்
ஆடிக் களித்திட
ஆச்சாரம் மறுத்தவா
அடியெதுத்து நடந்துவா

தனிப்பாதை தேவாலயம்
தரை மட்டமாக்க
தமிழர் மறமே
தயங்காமல் நீ வா

பேச்சு

பார்க்கும் இடமெல்லாம்
பரபரப்பாய் பலவிதப்
பேச்சுக்கள்.
யார்க்கும் புரியாமல்
எதையோ நீட்டி முழக்கி
எறியப்படும் சொற்கள்.
வேர்க்க விருவிருக்க
கேட்பவர் வேதனையில்
துடிக்க பேருரைகள்.
மேடை விட்டிறங்கியதும்
மேல் துண்டாய் தூக்கி
எறியப்படும் கொள்கைகள்.
காற்றில்
காணாமல் போன
வாக்குறுதிகள்.
நாக்கு வங்கியின்
வாக்கு மட்டுமே
மூலதனம்.
சீக்கு சொற்களால்
சீழ் பிடித்துப் போன
செவ்வாய்.
நீக்கு போக்குகள்
நித்தமும் தேடும்
நிதர்சணம்
மேலும் கீழும்
மேனி அசைந்து
வாழும் கலை.

மனிதம்

இடம் பிடிக்கும் ஆசையில்
இரத்த வெள்ளத்தில்
யாருமற்று.
உலகத்தின்
எல்லா பக்கங்களிலும்
கலகத்தின் சுவடுகள்.
ஈராக்கில்
இனப்படுகொலை
ஈவு இரக்கமின்றி.
தன் குடிமகன்
கொல்லப்பட்டால்
தவிக்கும் மேலைநாட்டவர்.
சொந்த மக்களை
அகதிகளாக்கும்
இலங்கை பேரினவாதம்.
தன் நாட்டு
மீனவர்களையே
தமிழர்களாய் பார்க்கும் இந்தியா.
இந்தியப் பெருங்கடலை
வல்லாண்மை செய்ய ஆயுதம்
வழங்கும் இந்தியா
உலக அமைதியை
உரக்க பேசியே
உயிரைக் குடிக்கும் அமெரிக்கா.
தமிழர் கறி கேட்கும்
தென்னிலங்கை
பௌத்தம்.
சதை பிய்த்து
குருதி குடித்து
சந்தியில் மனிதம்.
ஆளுக்காள் அரசியல்
பண்ண இடந்தரும்
அட்சயபாத்திரம் மனிதம்.