இளைஞர் கண்ணில்

பிரிவினைகள் குவிந்த மண்ணில்
பேதங்கள் நிறைந்த மண்ணில்
நரித்தனங்கள் நடக்கும் மண்ணில்
நாளைய கனவு எண்ணி
நடைபோடும் இளைஞர் கண்ணில்
நம்பிக்கைத் துளியும் இல்லை
கடைவிரித்தக் கவிஞர் சொல்லைக்
கிஞ்சித்தும் கருத வில்லை

நாட்டினிலே நடக்கும் காட்சி
நன்றாக உற்று நோக்கல்
ஏட்டினிலே எழுதும் செய்தி
எடைபோட்டுப் பார்க்கும் பண்பும்
எள்ளலவும் அவருக் கில்லை
ஏன்தானோ தெரிய வில்லை
கள்குடித்தக் கயவர் போலேக்
கிடக்கின்றார் மயங்கி வீணே

வட்ட நிலவினில்

கெட்ட நண்பரை விட்டுத் தொலைத்திடு
கேடுகள் சூழ்ந்திடும் கீழ்மை சேர்ந்திடும்
நட்ட கல்லையே நம்புதல் தவிர்த்திடு
நாளும் கிழமையும் நலிந்தோர்க் கில்லையே

வட்ட நிலவினில் வந்திடும் விடுதிகள்
வளரும் அறிவியல் தொழில் நுட்பத்தாலே
தொட்டச் செயலினை தொடர்ந்து முடித்திடு

தோல்விகள் இல்லையே தொடரும் வெற்றிகள்

பாரதியின் கனவுகள்

காணிநிலம் வேண்டினாய் பாரதி-இன்று
காலிமனைப் பகல்கனவு பாரதி
கவிதை உமக்குத் தொழில் பாரதி-இங்கு
கவிஞருக்குக் கனவேத் தொல்லை பாரதி

குயில்தோப்புக் கவிதைக் களம் பாரதி-இன்று
குடியிருப்பு மனைகளாச்சு பாரதி
மண்விடுதலை வேண்டினாய் பாரதி-பாரதம்
மறுகாலணியம் ஆகுதையா பாரதி

சாதி மறுத்தவன்நீ பாரதி-இன்று
சங்கங்கள் சாதிபேரால் பாரதி
பள்ளியெழுச்சிப் பாடினாய் பாரதி-தமிழர்
தாலாட்டென்று தூங்கினார் பாரதி

பெண்கல்வி வேண்டினாய் பாரதி-மகளிர்
பெண்மொழி பேசுகிறார் பாரதி
காக்கையையும் அடக்கம் செய்தாய் பாரதி-இன்று
காக்கும்கைகள் குழிபறிக்குது பாரதி

மறுகாலணியம்

கூடையில கருவாடு
குடத்தில நீர்மோரு
அடையோடு அத்தணையும்
அம்பானி விக்குறானே

அரைகீரை சிறுகீரை
அதிரசம் ஆப்பம்
விரைவு உணவோட
விக்குறானே அம்பானி

பொட்டிக்கடை சாமானெல்லாம்
பிளாஸ்டிக் பைக்குள்ள
பொட்டலமா விக்குறான்
பொழப்பக் கெடுத்துப்புட்டான்

அன்றாடம் புதுசாக
அறுத்துவரும் காய்கறியை
அடைச்சுக் குளிரறையில்
அதிகநாள் வைக்குறானே

பிரஷூ பிரஷூன்னு
பித்துபிடித்த சனம்
வரிசையில நிக்குறாங்க
வாங்கத் துடிக்கிறாங்க

சிறுவணிகர் எல்லோரும்
சீக்கிரமா செத்தொழிய
பெருமுதலாளி எல்லாம்
பேசிப்புட்டான் ஒப்பந்தத்த

அம்பானி அடிமையாக
ஆகிப்புட்டான் ஆளுரவன்
கொம்பா நீங்களென
வம்புக்கு வாரானே

நாட்டுமக்கள் எல்லோரும்
நல்லாப் புரிஞ்சிக்கணும்
ஓட்டுப்போட்டு வந்தவங்க
ஒழுக்கத்தத் தெரிஞ்சிக்கணும்

பன்னாட்டு வணிகர்களை
பாரத தேசத்துல
அண்டவிடக் கூடாது
அடித்துத் துரத்திடணும்

திண்ணையிலப் படுக்கவிட்டால்
திருடிடுவான் வீட்டையெல்லாம்
அன்னைபூமி அத்தனையும்
அவஞ்சொந்தம் ஆக்கிடுவான்

மக்களே சேர்ந்துடுங்க
மண்ணைக் காப்பாத்த
செக்கிழுத்த சுதந்திரத்தைச்
சேர்ந்துப் பாதுகாக்க

அறுபதாண்டு விடுதலையை
அடகுவைக்கும் அரசுகளை
எறிந்திடுவோம் வெகுதூரம்
எதிர்த்திடுவோம் மறுகாலணியம்

நமக்கான அரசை வெல்லு

இலக்கியனார் எல்லாம் இன்று
இலக்கின்றி எங்கும் சென்று
வளர்க்கின்றார் வயிறு என்று
வசையடிகள் வழங்கல் நன்றோ?

நிலைக்கின்றப் பாடல் யாத்து
நெஞ்சினையே நேராய் வைத்துக்
கலைக்காண மதிப்பைக் கூட்டிக்
கவிஞரெலாம் வாழ்தல் வேண்டும்

அவலங்கள் கண்டும் கேட்டும்
அடுத்தவர்மேல் குறைகள் போட்டும்
தவளைபோல் இருத்தல் நன்றோ
அறிந்திடுவீர் புலவர் மக்காள்

கொடுமைகள் தீர்க்கப் பாடு
கொள்கைகள் முழங்கிக் கூவு
நடுவுநிலை நீயும் தள்ளு
நமக்காண அரசை வெல்லு

சுடுகாடாச்சே

கல்மரமாய் வயல்கள் ஆகக்
கழனிகளும் காய்ந்தேப் போக
நெல்மணிகள் விளைந்த மண்ணில்
நிழலுக்கும் மரங்கள் இன்றிப்
புல்முளைக்கா வண்ணம் பூமிப்
புழுதியாக ஆன திங்கே
புல்லினமும் விலங்கும் கூடப்
புறப்பட்டுப் போன தெங்கோ?

உருப்படுமோ இந்த ஞாலம்?

திங்களிலும் மனிதர் சென்றார்
திசையெட்டும் பறந்து சென்றார்
எங்கெங்கு வளங்கள் உண்டோ
எல்லாமும் கவர்ந்துக் கொண்டார்

தங்கத்தை வெட்டி னார்கள்
தண்ணீரை உறிஞ்சி னார்கள்
சிங்கத்தைக் கூட்டில் வைத்தார்
சிறுவிலங்கை விரட்டி விட்டார்

பசுமைசூழ் காட்டை யெல்லாம்
பாலையாய் ஆக்கி விட்டார்
விசும்பினிலும் ஓட்டை யாகும்
வேண்டாத வாயுச் சேர்த்தார்

இயற்கையை அழித்து விட்டால்
எப்படித்தான் வாழ்வோம் என்ற
உயரறிவை இழந்து நின்றார்
உருப்படுமோ இந்த ஞாலம்?

ஆறு எழுந்தால்....

ஆறு எழுந்தால் அருவி யாகும்
அடிமை எழுந்தால் ஆட்சி மாறும்
சேறு வறண்டால் செந்நெல் மறையும்
சாதி மறைந்தால் சமத்துவம் விளையும்

நாறு சேர்ந்தால் மலர் மாலையாகும்
நன்றி மறந்தால் நிலமை தாழும்
வீறு குறைந்தால் கவிதை வீழும்
வேரைத் தொழுதால் வெற்றிக் குவியும்

போரை மறந்தால் புத்தம் தழைக்கும்
புவியைக் காத்தால் சந்ததி வாழ்த்தும்
நீரைச் சேர்த்தால் நிலவும் பசுமை
நிறைவாய்க் கற்றால் நீங்கும் கீழ்மை

தலைப்பாகை

வெய்யிலில் தலையின்
வெக்கைத் தணிக்கும்
தலைக்கவசம்

பண்பாட்டின் அடையாளமாய்
பல இனங்களுக்குப்
பதாகை

வேலை நேரத்தில்
வேட்டியை மடித்துத்
தலைப்பாகைக்கட்டினால்
உற்சாகம்

உழைத்து வியர்த்த
உடலைத் துடைக்க
உடனடித் தோழன்

குளிரில் உடலைக்
காத்து நிற்கும்
கைகள்

நீட்டிப்படுக்கப் பாயாய்
நீளும் தரையில்
துண்டாய்

அந்தி வேளையில்
அப்பா அவிழ்த்தால்
விரும்பியத் திண்பண்டங்களின்
இருப்பிடமாய்த் தலைப்பாகை

அன்பெனும் மழையினிலே

அன்பெனும் மழையினிலே
அனைவரும் நனைந்திடுவோம்
வன்மங்கள் மறந்திடுவோம்
வாழ்க்கையை வாழ்ந்திடுவோம்

என்புகள் தோலுமான
யாக்கையும் நிலையல்ல
பண்புகள் பண்பாடுகள்
பாதுகாத்துப் போற்றிடுவோம்

சொந்தங்கள் மட்டுமின்றி
சூழும் சமூகத்தினை
சொந்தமாய் நினைத்திடுவோம்
சொர்க்கமாகும் வாழ்க்கையுமே

மண்தரை சேரும்நீராய்
ஒன்றியே வாழந்திடுவோம்
விண்வரை வளரும்புகழ்
வீரமே அன்புதானே